Trauma

Trauma; daar waar het stresssysteem op alarm slaat, het lichaam als bedreigend wordt ervaren en menselijk contact gevaarlijk is geworden. Daar waar grenzen zijn overschreden. Daar waar iemand machteloos en weerloos is geworden. Dit terrein vraagt om behoedzaamheid en aandacht.

Ten aanzien van trauma (met in het verlengde burn-out, het stresssysteem draait hierbij ook overuren) werkt haptotherapie vanuit de volgende aspecten:

Een veilige relatie

Hoe creëer je veiligheid in jezelf en binnen het contact met de ander? Het contact dat de cliënt heeft met mij is al een oefening op zich. Ervaringsoefeningen waarbij ik mijn eigen lijf en emoties gebruik om bij de ander helderheid en duidelijkheid te krijgen over hoe de ander contact maakt. Het bewust worden van en het open leggen van onderliggende patronen. Fight, flight, freeze, fright, flag en faint bijvoorbeeld. Zo probeer ik een helder en veilig contact op te bouwen waar de ander van kan leren en een basis legt voor vervolgtherapie.

Het heroveren van de eigen regie

Bijvoorbeeld bij machteloosheid, bevriezen en geschonden grenzen. Nee is nee. Dat is een afspraak die ik maak met cliënten. Maar om het te voelen is een ander verhaal. Ook daadwerkelijk nee zeggen en het voelen en in contact overbrengen is niet makkelijk. Daarvoor gebruik ik ervaringsoefeningen. Zoals bijvoorbeeld het naderen. Ik kom op een cliënt afgelopen en de cliënt mag aangeven wanneer ik moet stoppen. Dit kan op verschillende lagen plaatsvinden. Ik gebruik mijn eigen gevoel om de cliënt te begeleiden naar die ‘stop’. En die emotie en kracht te gebruiken in contact. Niet er onderdoor schieten en niet er overheen vliegen. In contact met mij.

Openen en wederkerigheid

Door affectief contact kan de cliënt uit het isolement komen dat is ontstaan na trauma. Contact, aanraking geven een reductie van het stresssysteem op celniveau. Gevoelsreacties en emoties weer opnieuw leren voelen en herkennen door contact. Terug komen in je lijf door op zoek te gaan naar je eigen basis. Je eigen draagkracht en je eigen benen. Dit doe ik voornamelijk op de bank door direct contact.

Het ontwikkelen van grenzen

Het normale gevoel van grenzen is weg door de overschrijding. Opnieuw gaan voelen en vertrouwen op je binnenste. Dit loopt eigenlijk door alle sessies heen. Grenzen kun je voelen. Vooral bij mensen met burn-out is dit een lastig onderwerp. Hun grenzen worden meestal bepaald door hun hoofd. Door denken, door normen en waarden, door anderen. We moeten veel in deze wereld. Hoe blijf je overeind? In je lijf kun je voelen of je ergens voor sluit of je je ergens voor opent. Door hier weer contact mee te maken kun je gaan voelen wat wel en wat niet goed is voor je. En dan daar naar luisteren. Mijn ervaring is dat als men het openen en sluiten eenmaal gaat voelen dat het luisteren erna vanzelf makkelijker gaat.